De container is er.

Na het verdrietige overlijden van mijn vader zijn we de laatste dagen toch hier gebleven omdat het transport van de container nou eenmaal niet zomaar kan worden afgeblazen.
Het vraagt maanden voorbereiding en dat is ook de reden dat we vorige week, ondanks alles, hier naartoe zijn vertrokken.
De coördinatie om de container op de trein in Nederland te krijgen en hier in Italië te laten afleveren is zo moeilijk voor een particulier. Ik hoop tenminste dat het voor bedrijven gemakkelijker gaat.
Het is niet alleen een vrachtwagen voor het vervoer naar de trein in Nederland maar ook een vrachtwagen voor vervoer vanaf het station in Bologna en een kraanwagen voor het lossen in Monzuno dat allemaal op elkaar afgestemd moet zijn. Allerlei mensen moeten met elkaar communiceren en het minste geringste levert heel veel problemen en dus stress op.
Maandag zou de container op de trein gaan in Nederland, hij is keurig afgeleverd op het station maar dan blijkt de machinist van de trein zich ziek gemeldt te hebben.
Gevolg, trein rijdt niet dus de container is hier niet op woensdagochtend waarvoor alle andere afspraken gemaakt zijn. Dus vier dagen bellen en stressen later is het zover, op vrijdagochtend moet alles gaan lukken, Na 2 uurtjes handen wrijven en nerveus koffie schenken aan iedereen is het gelukt, hij staat!! Morgen kunnen we in de auto springen en zo snel mogelijk terug naar Nederland, pffff…..

This is your daily reminder to stop,
and take a deep breath..